Wetenschappelijke uitleg
Wat is de Schumann Resonantie?
Schumann-resonanties zijn pieken in de ELF deel van de elektromagnetisch spectrum die voorkomen in de atmosfeer van de aarde. Ze werden voorspeld door Winfried Otto Schumann in 1952 en gedemonstreerd in de jaren 1960.
Wetenschappelijke uitleg
Er zijn aanwijzingen dat Schumann-resonantie, een elektromagnetische trilling in de atmosfeer, een rol speelt bij genezing en gezondheid. Hieronder vindt u de bewijzen en verklaringen.
De pijnappelklier is gevoelig voor elektromagnetische velden in het ELF-bereik (extreem lage frequentie, 1-100 Hz).
De gezondheid van de mens is sterk verbonden met de natuurlijke elektromagnetische trillingen in onze omgeving. Dit gaat zelfs verder dan de pijnappelklier.
Entrainment
Sinds het begin van de jaren zeventig zijn EEG's van meditatiebeoefenaars, afstandkijkers (helderzienden) en energietherapeuten bestudeerd om te zien of hun hersengolven verband houden met hun bijzondere staat van bewustzijn. Een gemeenschappelijk fenomeen dat werd ontdekt was dat deze mensen, terwijl ze bezig waren met hun activiteit, hersengolven produceerden op de grens tussen het alfa- en bèta-bereik, 7,0-8,0 Hz, ook wel "langzame alfagolven" genoemd.
Het bleek dat hun hersengolven, in hun veranderde bewustzijnstoestand, regelmatig in de pas liepen, dat wil zeggen, in fase en frequentie gelijk werden aan de basisfrequentie (7,8 Hz) van de Schumann-resonantie, ondanks het feit dat deze continu fluctueert met maximaal 0,5 Hz. De frequentie werd eenvoudigweg gevolgd door de hersengolven.
Hieruit concludeerden zij dat onze hersenen "entrainment" ondergaan door de Schumann-resonantie: ze lopen ermee in de pas. Dat dit af en toe gebeurt wordt verklaard met de zogenaamde "free running periods" of "stille fasen" van onze hersenen.
Van binnenuit wordt het alfa-ritme van de hersenen gedurende 1,5 tot 28 seconden gestuurd door elektrische signalen van 6 tot 10 Hz die afkomstig zijn van groepen (kernen) hersencellen in de thalamus (een gebied in de hersenstam, diep in onze hersenen), waarvan de uitlopers reiken tot in de hersenschors, de buitenste laag van onze hersenen.
Zelfgenezing
Tussen deze perioden liggen pauzes van 2 tot 20 seconden, de zogenaamde "vrijloopperioden" of "stille fasen". Tijdens deze vrijloopperioden, wanneer de hersenen even niet onder invloed staan van de thalamische kernen, kunnen ze mee trillen met de Schumann-resonantie. De thalamische kernen produceren elektrische golftreinen van 6-10 Hz gedurende perioden van 1 tot 3 seconden, die tot 28 seconden kunnen aanhouden.
Tijdens innerlijke ontspanningsessies ter bevordering van iemands zelfgenezing (self-healing) wordt ook vaak entrainment van de hersengolven (EEG) door het hartritme (ECG) waargenomen. In feite neemt het (in het hoofd) zestig maal sterkere elektrische veld van het hart dan dat van de hersenen in zijn ritme op.
"Entrainment" kan worden vergeleken met wat er gebeurt als twee slingeruurwerken aan één muur hangen. Door deze muur zijn ze met elkaar verbonden. Wanneer ze pas zijn opgehangen, tikken ze in een verschillend ritme, maar na verloop van tijd tikken ze in hetzelfde ritme, omdat de sterkere klok zijn ritme oplegt aan de zwakkere, door zijn energie door te geven via de muur.
In een levend organisme zijn de elektromagnetische trillingsbronnen, zoals hart en hersenen, aan elkaar gekoppeld, waardoor entrainment mogelijk is. Dit is een vorm van resonantie, waardoor de trillingsbronnen samen energie besparen.
Er zijn ook metingen gedaan van de elektromagnetische velden die door het lichaam worden uitgezonden, bijvoorbeeld op de handen van energietherapeuten terwijl zij een behandeling geven, bijvoorbeeld door de hand te leggen of te "bestralen" op enkele centimeters of decimeters afstand van de patiënt. Ook hier werden dezelfde laagfrequente golven en golfpatronen geregistreerd als in hun EEG en in de Schumann-resonantie.
Samenvattend lijkt het erop dat in de bovenstaande ontdekkingen iets in de handen van de therapeut wordt geactiveerd wanneer hij/zij zich ontspant en door deze ontspanning zijn/haar EEG in staat stelt het ritme van de basisfrequentie van de Schumann-resonantie aan te nemen. Dit lijkt gepaard te gaan met een verhoogd vermogen tot zelfgenezing bij de persoon die in behandeling is en ook bij de therapeut zelf.
Synchronisatie
Tot nu toe heeft de auteur geen literatuur kunnen vinden waaruit blijkt dat deze relaties er niet zijn. Het woord "zelfherstel" verwijst naar het volgende proces: zolang het leeft, zal een organisme ernaar streven zijn interne evenwicht te handhaven wat betreft metabolisme, intactheid van de weefsels, enz. Zodra dit evenwicht is verstoord, zal het organisme proberen het te herstellen. Dit wordt "homeostase" genoemd.
Het organisme wordt ziek als er sneller schade wordt aangericht dan het kan herstellen. Als de schade tijdig stopt, kan het organisme zich nog herstellen. Als het evenwicht van het organisme voorbij een bepaald punt wordt verstoord, kan een ziekte ontstaan, die in de ernstigste gevallen fataal afloopt. Als het zelfgenezend vermogen van een organisme wordt gestimuleerd, kan dit leiden tot een sneller en effectiever herstel van het interne evenwicht.
Het lijkt erop dat het menselijk lichaam zich kan afstemmen op de elektromagnetische golven van Schumann-resonantie in de atmosfeer. Volgens modellen in de literatuur worden deze trillingen ontvangen en versterkt door verschillende nanostructuren in en rond de hersenen.
Dit maakt synchronisatie van hersengolven met de Schumann-resonantie mogelijk tijdens de perioden dat ze niet door de thalamische kernen worden aangestuurd. Door deze golfvormen via het perineurale systeem door het hele lichaam te geleiden, komen ze beschikbaar voor het hele lichaam en stimuleren ze het zelfherstel.
Als de vermoede correlatie tussen de Schumann-resonantie en zelfgenezing waar is, moet het in principe mogelijk zijn zelfgenezing te stimuleren door biofeedbeck-training van hersengolfsynchronisatie met de Schumann-resonantie.
Er wordt voorgesteld een biofeedbacksysteem te ontwikkelen voor de training van hersengolfsynchronisatie met de Schumann-resonantie, ter bevordering van zelfgenezing, als ondersteunend instrument op een breed terrein van de geneeskunde.
Door bioloog Dr. S. Bosman
Klik hier voor het volledige verslag van S. Bosman:
Stimulating self-repair through the Schumann resonance – S. Bosman (EN)
Het stimuleren van zelfherstel door de Schumann Resonantie – S. Bosman (NL)
Meer informatie over de Schumann Resonantie:
- Leylijnen en/of Schumann resonantie... Mysterieuze kracht van de natuur herontdekt!
- De mensheid ontdekt mogelijkheden met Schumann-resonantie
- Russische Schumann Observatie Website
- Earthbreathing: "De ontdekking van Schumann Resonantie"
- Bibliotecapleydes: "De Schumann Resonanties en Menselijke Psychobiologie"